Overdenkingen

Hier verschijnt iedere maand de overdenking uit NieuwsBRON, het kerkblad van onze gemeente.

 

Overdenking

November 2016 - ds. W. Lolkema

´Blijf geborgen in je naam´

In de Bijbel krijgen mensen hun namen vrijwel nooit zomaar. Veel namen hebben een betekenis. Namen die in het Oude Testament aan mensen worden gegeven drukken iets uit van hun wezen en hun bestemming. Adam, dat betekent: de mens. Eva betekent de levensmoeder of de leven-gevende. Jakob, dat is de hielelichter of de bedrieger. Abraham is de vader van vele volkeren. En de naam Jezus is via het Grieks (Jèsoes) en Latijn (Iesus) naar ons toegekomen. De van oorsprong Hebreeuwse naam is Yeshua. En die betekent Redder of Hij die redt. En door zijn of haar naam komt iemand ook op bereikbare afstand van een medemens.

Ik las ergens het volgende over de orthodoxe jood. Die gelooft dat als hij sterft, dat dan de engel des doods komt. Die vraagt hem naar zijn naam. Als hij dan zijn hebreeuwse naam opgeeft, pakt de engel hem bij zijn bakkebaarden en de krullen doen dienst als haken. Zo voert de engel hem ten hemel.

En ongetwijfeld heeft ook uw (jouw) eigen naam een betekenis!

Bij de Doop van een mens klinkt haar of zijn naam. En in dezelfde zin van de voorganger klinkt de naam van de drie-enige God. Want de Doop moet worden bediend in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Zo worden de namen van de dopeling en van de Drie-enige voor altijd met elkaar verbonden.

 

De naam blijft. Daarvan mogen we doordrongen zijn nu de laatste zondag van het kerkelijk jaar 2015-2016 eraan komt. Huub Oosterhuis verwoordde dit in de door hem geschreven uitvaartliturgie in ‘Bid om vrede’:

…en wij spreken uit, in tastend geloof,

dat dit het einde niet is, dat onze God een God van levenden is.

Meer dan zijn lichaam is ons de naam van deze mens gebleven;-

die naam spreken wij hier uit, met eerbied en genegenheid, en wij bidden:

Heer God, herinner U zijn naam, die hij van mensen heeft ontvangen

en waarin hij gekend wordt, ook al is hij gestorven,

de naam die Gij geschreven hebt in de palm van uw hand.

 

Vandaag (30 oktober) moet ik denken aan het onderwijzersechtpaar Van der Veeken uit Rijen. Zij kwamen in het verkeer om het leven in Tilburg op 27 oktober.


Wat een onvoorstelbaar drama! Het brengt me ineens terug bij onze juffrouw Haak. Ze verongelukte in april 1966 tijdens haar huwelijksreis, op Schouwen-Duiveland. 22 jaar jong, net getrouwd met Ben. Wàt een indruk maakte dat destijds op ons als kinderen… en dat zal voor schoolkinderen van nu in Rijen en Dordrecht niet anders zijn. Al wordt er op school nu vermoedelijk wel anders mee omgegaan.

 

Blijf geborgen in je naam - de titel van het gedicht van Gonny Luijpers wat u hieronder leest - is geen willekeurige titel maar diep-bijbels.

Het is een realistisch gedicht. Hoe is, hoe was een mens? Bij een laatste afscheid mag in alle eerlijkheid het goede en het minder-goede van een mens worden benoemd. Dat hoeft op zichzelf niet heel gedétailleerd, want er moet te allen tijde respect blijven voor de overledene. Respect ook voor wie hij of zij ten diepste was, voor het geheim van zijn leven - wat alleen bij God bekend is.

Voorop in dit gedicht staat dat de overledene geborgen is, en gezegend. Onze overledenen zijn, dankzij Jezus Christus, die de dood heeft overwonnen, veilig bij de levende God. Geborgen in de palm van Zijn hand.  

 

Blijf geborgen in je naam. Wees als een mens gezegend,

om wat je hebt gezegd en om wat is verzwegen.

De rafels van je hart omdat je bent gesleten.

Om je wezen, zwak en sterk, leven is een mensenwerk.

 

Blijf geborgen in je naam. Wees als een mens gezegend.

Om wat je hebt gedaan, om wat is nagelaten.

Wat soms is misgegaan, de scherven die je maakte.

Onvermijdelijke pijn, voor wie mensen moeten zijn.

 

Blijf geborgen in je naam. Wees als een mens gezegend.

Om je vasthoudendheid, om angsten in het donker.

De pijnen in je lijf, en je geloof in morgen.

Wisselvallig is het tij voor wie mensen kunnen zijn.

 

Blijf geborgen in je naam. Wees als een mens gezegend,

om wie je hebt getroost, gedragen in gedachten.

Je liefde en je hoop, de keren dat je lachte.

Alle zegening en heil, van wie mensen mogen zijn.


 

Blijf geborgen in je naam. Wees als een mens gezegend,

om heel je reisverhaal met alle mensenfouten.

Om vriendschap en begrip, en ongeschokt vertrouwen.

Om het leren mettertijd van de Naam 'Ik zal er zijn.'

 

Blijf geborgen in je naam.

Wees als een mens gezegend.

 

W. Lolkema


 

Archief