Overdenkingen

Hier verschijnt iedere maand de overdenking uit NieuwsBRON, het kerkblad van onze gemeente.

 

Overdenking

November 2024 - Pastor Erik Tramper

Geliefde broeders en zusters …

 

Het jaar 2024 is weer al bijna voorbij. De kerstdagen en de jaarwisseling komen al weer spoedig naderbij. Het is een tijd van terugkijken, een tijd van bezinnen, een tijd van gedenken en een tijd van vooruitkijken.

 

Afgelopen kerkelijk jaar zijn er acht leden van onze kerk overleden. Acht zusters die een gezegende leeftijd van gemiddeld bij 94 jaar mochten bereiken. Onvoorstelbaar en ondanks het gemis en het verdriet ook reden tot dankbaarheid.

 

Afgelopen jaar werden we ook geconfronteerd met het overlijden van jonge mensen die ons nabij stonden. Ik denk daarbij ook aan Jos de Jonge, wat een groot verdriet. We bidden voor Janine en de kinderen. En zo kennen we nog meer mensen die ons ontvallen zijn na een in onze ogen niet voltooid leven…

 

Afgelopen jaar hebben we groei in onze gemeente mogen zien. Maar liefst drie dopelingen hebben we dit jaar gehad. Twee volwassen mensen en één jongetje van 1 jaar oud. Stacey, Daniel en Ravey mochten in onze kerk de Heilige Doop ontvangen. Ook hebben we mensen als nieuwe leden in mogen schrijven, mensen die zich thuis voelen in onze gemeente. Dit jaar mochten we ook een cursus starten voor jonge ouders, een mooie groep mensen die stil willen staan en onderwezen worden in het gelovig opvoeden van onze kinderen. Zo zijn er tal van gebeurtenissen waar we dankbaar voor kunnen zijn.

 

Daarnaast is er ook veel lijden in onze gemeente. Vooral ook bij de ouderen die geconfronteerd worden met het moeten loslaten. Het moeten loslaten van geliefden, het moeten loslaten van lichamelijk en geestelijk welbevinden, het moeten loslaten van het aardse leven. En wat kan dat zwaar zijn, wat kan er dan veel verdriet en wanhoop zijn. Ons gebed is er juist ook voor hen.

 

En toch … en toch …

 

We mogen weten dat we uiteindelijk bewaard zijn. Dat ons leven veilig en geborgen mag zijn in de Handen van God. Hij die niet loslaat …

 

Aan het einde van het kerkelijk jaar is er de dienst van het gedenken. Aan het einde van het jaar is er traditie getrouw ook altijd ‘dankdag’ geweest. Dankdag voor gewas en arbeid. Dankdag voor het brood wat we uit Gods hand elke dag weer mogen ontvangen. Het hemelse brood …

 

Gevoed vanuit die traditie en vanuit de gebrokenheid van deze wereld heb ik nog een kleine bezinning geschreven over de kracht van de dankbaarheid.

 

De kracht van dankbaarheid …

 

In het Scheppingsverhaal lezen we al in het eerste hoofdstuk van Genesis: “God zegende de mens en zei tegen hen: ‘Wees vruchtbaar’.”

 

Vruchtbaar zijn, hoe doe je dat, hoe kom je tot een vruchtbaar leven …

 

Om Jezus heen hadden zich duizenden mensen verzameld …

Hongerige mensen, mensen met een diep verlangen in zich … Een diep verlangen bewust of onbewust …

 

En wanneer je die menigte ziet …

 

Dan kan je alleen maar diep bewogen raken …

 

Je zou al die mensen te eten willen geven … Je zou die diepe honger willen voeden …

 

Soms kan je de moed in de schoenen zinken …

 

Waar moeten we beginnen, hoe kunnen we aansluiting vinden …

Hoe kunnen we elkaar geestelijk ontmoeten …

 

Wat hebben we uit te delen …

 

Dan zien we dat Jezus opstaat …

 

Hij ziet de menigte en is met ontferming bewogen …

 

Jezus nam wat voor handen was …

 

Jezus nam wat Hem gegeven was, 5 broden en 2 vissen …

 

En dan laat Hij ons iets heel essentieels zien …

Jezus neemt het brood en kijkt op naar de Hemel …

 

Jezus neemt wat Hem gegeven is en kijkt op naar de hemel …

 

En dan spreekt Jezus het zegengebed uit:

 

‘Geprezen bent U, Heer, onze God,

 

Koning der wereld, die het brood uit de aarde laat voortkomen’.

 

Jezus belijdt dat God een Bron van zegen is …

 

Wat Jezus hier doet is ten diepste dankzegging …

Wat Jezus hier doet is pure lofprijzing …

 

Jezus dankt voor datgene wat Hij van God had ontvangen …

Jezus dankt voor het weinige wat Hem op dat moment gegeven was …

 

Want 5 broden voor duizenden mensen …

Dat mag je toch als weinig beschouwen …

 

Vanuit de dankzegging voltrekt zich het wonder …

 

 

 

Dat is het diepe geheim …

 

De dankzegging is de sleutel tot de vermenigvuldiging …

De dankzegging, de lofprijzing is de sleutel tot het wonder …

 

Dankzegging is cruciaal voor een leven van volheid en zegen …

 

Vanuit de dankzegging mogen we het wonder van de vermenigvuldiging aanschouwen …

 

Vanuit de dankbaarheid krijgen we de kracht om het wonder van de vermenigvuldiging te verrichten …

 

Hoe? Door Jezus na te volgen …

 

We kijken niet zozeer naar het weinige en in onze ogen naar het tekort …

 

Hoe groot ons probleem of hoe onmogelijk onze situatie ook mag zijn …

 

We raken niet in paniek …

 

We klagen niet en raken niet ontmoedigd …

 

Je neemt het weinige wat je hebt …

Het weinige goede …

 

Hoe klein en onbeduidend ook …

 

En je doet wat Jezus deed …

 

Je heft het omhoog naar God en je dankt Hem ervoor!

 

En de zegen die je hebt zal zich vermenigvuldigen …

 

Als het niet tastbaar in de wereld is dan wel voelbaar in je hart …

 

Breng dank …

 

Breng dank voor wat je hebt, hoe veel of hoe weinig ook.

 

Dank zelfs voor waar je niet genoeg van hebt,

 

en het zal zich vermenigvuldigen tot het wel genoeg is …

 

Ga hiermee aan de slag. Ga leven vanuit de dankzegging …

 

En begin met het brood te delen …

 

Begin met het brood te vermenigvuldigen …

 

Doe dit tot Zijn gedachtenis … Totdat Hij wederkomt …

 

Amen

 

 

Mattheüs 14:14-21

 

14Toen Hij uit de boot stapte en de grote menigte zag, voelde Hij medelijden met hen en Hij genas hun zieken.

 

15Bij het vallen van de avond kwamen de leerlingen naar Hem toe en zeiden: ‘Dit is een afgelegen plaats en het is al laat. Stuur de mensen weg, laat ze naar de dorpen gaan om eten voor zichzelf te kopen.’ 16Maar Jezus zei: ‘Ze hoeven niet weg, geven jullie hun maar te eten.’ 17Ze antwoordden Hem: ‘We hebben hier niets, alleen vijf broden en twee vissen.’ 18Hij zei: ‘Breng ze Mij.’

 

19En nadat Hij de mensen opdracht had gegeven op het gras te gaan zitten, nam Hij de vijf broden en de twee vissen, keek omhoog naar de hemel, sprak het zegengebed uit en brak de broden; Hij gaf ze aan de leerlingen, en de leerlingen gaven ze door aan de mensen. 20Iedereen at en werd verzadigd, en toen ze de stukken brood die over waren ophaalden, hadden ze twaalf manden vol.

 

Het was namelijk een Joodse gewoonte om het brood te nemen, een dankgebed uit te spreken, het brood te breken en uit te delen. Het gebed dat men gewoonlijk vóór de maaltijd uitsprak was als volgt: ‘Geprezen bent U, Heer, onze God, Koning der wereld, die het brood uit de aarde laat voortkomen’.

 

In het geval dat men God ‘zegent’, is het niet de bedoeling dat men Hem een zegen toewenst, maar wel dat men Hem verklaart tot een bron van zegen.

 

Gen 1: 22a 27God schiep de mens als zijn evenbeeld, als evenbeeld van God schiep Hij hem, mannelijk en vrouwelijk schiep Hij de mensen. 28Hij zegende hen en zei tegen hen: ‘Wees vruchtbaar …

 

Opwekking 331 - Breng dank aan de Eeuwige

 

Breng dank aan de Eeuwige, breng dank aan de Heilige, breng dank aan onze Vader die ons Jezus zond.

 

Want nu zegt de zwakke: ik ben sterk, zegt de arme: ik ben rijk,

 

om wat de Here heeft gedaan voor ons.

 

 

Met vriendelijke groet Pastor Erik

 


 

Archief