Hier verschijnt iedere maand de overdenking uit NieuwsBRON, het kerkblad van onze gemeente.
September 2024 - Jenny Zwijnenburg
Lucas 19 vers 10: ”Want de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren is”.
Ik heb de afgelopen tijd veel nagedacht over mijn persoonlijke mening over dat wat er allemaal gebeurt in de wereld, de gemeente, mijn familie en in de vriendenkring. Waar is mijn mening op gebaseerd? Op dat wat ik geleerd heb vanuit de gereformeerde traditie? Vanuit de tien geboden? Eigenlijk vanuit wettisisme en niet vanuit een relatie met mensen. We - en ook ikzelf - zitten zo snel klaar met ons oordeel. Maar vanuit welk perspectief kijken we naar een situatie en hebben we dan een mening? Ik moest voor mijn nieuwe opleiding afgelopen jaar een boek lezen dat mij erg raakte. En juist daardoor ben ik gaan nadenken over het waarom van de dingen die ik vind en doe. In dit boek wordt de manier waarop Jezus met mensen omging beschreven. Wij denken vaak dat Jezus oordeelt, maar we zien juist dat Jezus nergens een oordeel geeft. Hij legt de vinger op de zere plek, maar laat het aan de persoon zelf om tot een ander inzicht te komen. Alles wat Jezus doet is gericht op het doel van Zijn komst op aarde. Een heenwijzen naar de Vader. We lezen dat Jezus Jericho intrekt. Het zal een opmerkelijke stoet geweest zijn. Veel mensen volgden Hem. Zachëus hoort ervan en wil Jezus zien. Zachëus, klein van stuk, maar groot geworden in macht en rijkdom. Mensen liepen met een boog om hem heen. Ze lieten hem links liggen omdat hij werkte voor de vijand en zichzelf verrijkte. Niemand die plaats maakt voor Zachëus. Ze vinden blijkbaar dat hij er niet bij hoort en niet bij Jezus komen mag. Zij hebben een beeld van Jezus dat niet past bij Zachëus. Misschien herkennen we dit van onszelf. We kunnen mensen buitensluiten omdat ze niet vallen binnen de definities die wij hanteren voor een christen. We staan in de praktijk soms mensen in de weg. Door de manier waarop wij kijken naar God en Jezus vanuit onze eigen theologie, de manier waarop wij vinden dat een kerkdienst moet ingericht worden. Onze eigen geloofsbeleving kan zomaar belangrijker zijn dan de pijn van de ander. Maar Jezus kwam voor de pijn van de mensen. Niemand ziet Zachëus staan, maar Jezus ziet hem. Zachëus heeft een plek gevonden in de vijgenboom. En Jezus stopt onder de vijgenboom. De manier waarop Jezus met mensen omgaat is indrukwekkend. Hij ziet Zachëus en wil in zijn huis komen. De mensen kijken vol afkeur naar Jezus. Dat kan en mag Hij toch niet doen?
Wat betekent dit nu voor ons? Dat betekent in elk geval dat het voorbeeld van Jezus ons oproept om ons bewust te zijn van ons automatische oordeel over anderen. Bewustwording is het begin van verandering. Hoe gaan we om met deze impulsen die menselijk zijn? Want onbewust berust ons oordelen over de ander vaak op de behoefte jezelf te beschermen en op controle. Ook binnen de kerk in zijn algemeenheid vinden we telkens weer allerlei vormen van controle en manipulatie. Soms is dat lastig te herkennen, want als christenen weten we de afwijzing van de ander vaak goed te verwoorden in verantwoorde evangelische en theologische termen. De vraag die we onszelf moeten stellen: is wat ik denk en doe erop gericht om de ander onder controle te houden of om te helpen? Is het mijn bedoeling om te oordelen of te redden? Wijs ik af of heb ik lief?
Zo zien we dat het verhaal van Zachëus ons brengt bij de strijd die we allemaal te voeren hebben om de ander zonder oordeel te benaderen. De Jezus manier. Niet wijzen maar wenken. Dit zou zomaar een verandering in je leven, in de gemeente en in het dorp kunnen betekenen.
Jenny Zwijnenburg