Overdenkingen

Hier verschijnt iedere maand de overdenking uit NieuwsBRON, het kerkblad van onze gemeente.

 

Overdenking

December 2023 - Laurens Poesiat

In alle eerlijkheid was het mij volledig ontschoten dat ik voor deze NieuwsBRON de overdenking zou schrijven. Normaliter lever ik de bijdrage vanuit het CvK aan. Dus toen Goozina mij eerder deze week een appje stuurde "denk je nog aan je kopij", ging ik er vanuit dat het om mijn CvK bijdrage ging. "Dank voor de reminder" appte ik terug. Later die week was er nog een reminder nodig "ik zit met smart op je kopij te wachten". Het was inmiddels donderdagavond. Dat Goozina er met smart op zat te wachten, begreep ik wel. Vrijdagochtend meteen maar even mijn bijdrage CvK uitwerken (het is niet zo veel deze keer) en insturen. En toen zag ik de mail van Goozina dat ik ook de overdenking zou aanleveren. O jee, dat is niet iets wat ik zomaar even uit mijn mouw schud en de deadline voor het indienen was al verstreken. Ik baalde, voelde schaamte en enige onrust maakte zich van mij meester. Eerst Goozina maar een bericht sturen dat ik het totaal vergeten ben en dat ik er op zijn vroegst morgen (zaterdag dus) aan toe kom. De reactie van Goozina was niets minder dan briljant. Decennia onderwijservaring in slechts één zin. Alles wat er in moest zitten zat er in, een bedekte vermaning en een flinke aansporing om het toch echt in orde te maken.

 

Natuurlijk ga ik het in orde maken, maar dat is nog niet zo makkelijk. Ik schrijf niet vaak een overdenking en als ik het doe dan heeft dat een aanloop nodig. Ik denk na over het thema of de boodschap. Welke tekst hoort daarbij en hoe ga ik het dan brengen? Bij mij is dat een proces wat een aantal dagen of een week nodig heeft. Dan word ik wat onrustig, begint het te borrelen en op enig moment krijg ik het goed op het papier. Tsja, die tijd heb ik dus niet als ik er zaterdagochtend aan begin. Hoe ga ik dit aanpakken, want het moet ook geen broddel werk worden. Ik vraag Google om hulp en gebruik zoektermen als "overdenking Kerst" en "overdenking Advent". Aan hits geen gebrek, ik lees er verschillende, maar ben er met mijn aandacht ook niet echt bij. Het voelt ook wel een beetje alsof ik mij er dan toch wat makkelijk vanaf maak, en dat vind ik niet passen.

 

 

Wil ik het wel over Kerst of advent hebben, moet het niet gaan over de staat van de wereld, moet er geen boodschap in voor ons als gemeente? Ik ben onrustig in mijn hoofd en kan mij niet concentreren. Er schieten verschillende gedachten door mij heen. De zorgen om de wereld met de oorlogen in Israël en Oekraïne, het leed in Sudan en Ethiopië wat nauwelijks aandacht meer krijgt, en de berichten uit Kosovo en Venezuela. De beelden uit Ter Apel en de bizarre apathie van het overgrote deel van de gemeenten in Nederland die niet te hulp schieten. Onze jongens die ieder voor zich op hun eigen manier aandacht en zorg nodig hebben, de lastige tijd privé de afgelopen weken, de thema's waarmee ik in mijn bedrijf aan de slag wil gaan, de staat van onze eigen gemeente. Waar gaan we naar toe en hoe houden we iedereen in harmonie bij elkaar? En dan ineens gebeurt het.

 

Ik lees een artikel van iemand die omschrijft welke gruwelijkheden zij hebben gezien in Jeruzalem toen de staat Israël werd uitgeroepen en de oorlog die daarop volgde. De essentie van het artikel is hoe krachtig het gebed is en hoe de Heer op zijn eigen manier ons ook laat zien dat onze gebeden gehoord worden. Ik schiet vol en met tranen in mijn ogen besef ik mij dat ik de afgelopen weken van alles heb gedaan, maar het belangrijkste ben vergeten. Zeker, ik heb mijn zorgen bij de Heer gebracht. Ik heb ze daarna alleen ook weer mee teruggenomen in plaats van ze bij de Heer te laten. In de wetenschap dat ik de problemen van deze wereld niet ga oplossen en het vertrouwen dat ze bij de Heer op de juiste plek zijn. Laat ik mij vooral richten op wat mijn bijdrage kan zijn in onze eigen gemeente, in ons gezin als vader en echtgenoot en in mijn bedrijf. Daar heb ik mijn handen meer dan vol aan. Ik besef dat de enige echte overdenking op dit moment het gebed is dat Jezus ons geleerd heeft:

 

Onze Vader die in de hemelen zijt, uw naam worde geheiligd; uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde. Geef ons heden ons dagelijks brood; en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren; en leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen.

 

Laurens


 

Archief