Overdenkingen

Hier verschijnt iedere maand de overdenking uit NieuwsBRON, het kerkblad van onze gemeente.

 

Overdenking

Mei 2023 - Erik en Ellen Tramper

 

“Hij gooide zijn mantel af.”

Marcus10: 46 – 52
 46Ze kwamen in Jericho. Toen Hij met zijn leerlingen en gevolgd door een grote menigte weer uit Jericho vertrok, zat daar een blinde bedelaar langs de weg; het was Bartimeüs, de zoon van Timeüs. 47Toen hij hoorde dat Jezus van Nazaret voorbijkwam, begon hij luidkeels te roepen: ‘Zoon van David, Jezus, heb medelijden met mij!’ 48De omstanders berispten hem en zeiden dat hij zijn mond moest houden, maar hij schreeuwde des te harder: ‘Zoon van David, heb medelijden met mij!’ 49Jezus bleef staan en zei: ‘Roep hem.’ Ze riepen de blinde en zeiden tegen hem: ‘Houd moed, sta op, Hij roept u.’ 50Hij gooide zijn mantel af, sprong op en ging naar Jezus. 51Jezus vroeg hem: ‘Wat wilt u dat Ik voor u doe?’ De blinde antwoordde: ‘Rabboeni, zorg dat ik kan zien.’ 52Jezus zei tegen hem: ‘Ga heen, uw geloof heeft u gered.’ En meteen kon hij zien en hij volgde Hem op zijn weg.

 

Ik lees graag verhalen uit de Evangeliën. De woorden opgetekend door de vier evangelisten die gaan over het leven van Jezus hier op aarde blijven mij inspireren. Het Woord dat mens geworden is, het Woord dat naar ons toe gekomen is. Het Woord dat we ons aan mogen trekken, het Woord dat ons doet opspringen en in beweging brengt.

 

In deze overdenking wil ik stil staan bij het verhaal over Bartimeüs. Het verhaal opgetekend in het Marcus evangelie. Je kan het Marcus evangelie in twee delen verdelen. Het eerste deel speelt zich af in Galilea en het tweede deel in Jeruzalem. En het verhaal van Bartimeüs staat daar midden tussen in, dit verhaal sluit het eerste deel als het ware af en we mogen dit verhaal dan ook zien als een climax van het eerste deel van het evangelie van Marcus.

 

Bij het maken van een overdenking lees ik een gegeven Bijbelgedeelte altijd een paar keer door. Daarna ga ik kijken welke zin of woorden er voor mij op dat moment uitspringen. Door de Geest ingegeven geloof ik. De woorden die mij nu in het oog sprongen (om ziende te worden) waren: “Hij gooide zijn mantel af”.

Bartimeüs is een arme blinde bedelaar. Hij ligt aan de kant van de weg, aan de kant van de maatschappij, en wordt door velen achteloos voorbijgelopen. Zijn mantel is zijn enige bezit.

Zijn mantel beschermt hem tegen stof, wind kou en regen. Zijn mantel is op dat moment zijn alles. Bartimeüs heeft één ding en wil één ding. Hij heeft een mantel en hij wil weer kunnen zien. Maar het verhaal suggereert dat die twee niet samen kunnen gaan. Bartimeüs zal een keuze moeten maken, een keuze maken tussen zijn mantel en de wil om te zien, de wil om ziende te worden. En nu is de vraag of zijn wil om te zien groot genoeg is om afstand te kunnen doen van zijn mantel.

Soms, vaak moeten wij afstand van dingen doen om dichter bij Jezus te kunnen komen. Soms moeten wij dingen loslaten om Jezus te kunnen volgen. Het leven in navolging van Jezus vraagt ons om keuzes te maken. En die keuzes zijn niet altijd even gemakkelijk en ook niet altijd even duidelijk. Maar de eerste vraag voor jou en mij is misschien wel, durven wij onze mantel af te gooien?

 

Onze mantels van: Rijkdom en bezit, status, macht, invloed, onafhankelijkheid, kennis, zekerheden, controle, religie, tradities, gezondheid, schone schijn, uiterlijk vertoon …

We kennen allemaal wel bepaalde dingen die voor ons tot een mantel geworden zijn, die onze identiteit geworden zijn. Die mede bepalen hoe mensen naar ons kijken en hoe we naar onszelf kijken. Ze kunnen ook het zicht op wie we ten diepste zijn zoals God ons heeft bedoeld verduisterd hebben.

 

Ik denk dat het goed is om zo af en toe eens even aan de kant van de weg te gaan zitten. Om je even terug te trekken uit de menigte en tijd te nemen voor bezinning. Zeker nu ook na de tijd van Pasen, Hemelvaart en Pinksteren en met de zomervakantie in het vooruitzicht. Laten we maar eens even aan de kant van de weg gaan zitten …

 

Een passende vraag is; Laat ik Jezus aan mij voorbijtrekken en roep ik misschien nog wel “Heb medelijden met mij”, of ga ik Hem gehoorzaam achterna. Hem achterna om ziende en verlicht te worden. Hem achterna om werkelijk het leven zoals God het wil te omarmen. En wat voor mantels heb ik dan om mij heen geslagen die ik van mij af moet werpen. Wat mag ik aan de kant van de weg achterlaten. Waartoe ben ik, waartoe voel ik me geroepen.

 

Roep hem, zegt Jezus. Waarin mag ik, waarin mag jij Jezus navolgen. En wat mogen we van ons af gooien ...

Zouden we dat op kunnen brengen …

 

Bartimëus wel. Zo blind als hij is slechts ziende op Jezus, gooit hij alles wat hij heeft en wat hem neerdrukt in het stof langs de weg van zich af. En Bartimeüs rent Jezus achterna. In navolging van Jezus gaat Bartimeüs zijn weg.

 

Ook Jezus ging ons voor in het afwerpen van zijn mantel.

Jezus liet zijn hemelse mantel van dansen in Drie-eenheid in de hemel achter om neer te dalen in kwetsbare naaktheid in de stal van Bethlehem. Kwetsbaar en naakt.

En ook aan het kruis op Golgotha legde Jezus alles af, en Hij hing daar kwetsbaar en naakt voor de hele mensheid. Daar aan het kruis omarmde Hij in naaktheid jou en mij.

 

Het is goed om ons te bezinnen en om van ons af te werpen wat ons neerdrukt. Want in Jezus mogen we verhoogd worden, met Jezus mogen we opstaan en verlicht worden.

Laten we onze mantel maar afgooien en Jezus navolgen in alles wat we mogen zijn en doen.

 

We mogen elkaar een fijne en goed zomer toewensen.

 

Liefdevolle groet, Erik en Ellen.

 

 

Archief