Overdenkingen

Hier verschijnt iedere maand de overdenking uit NieuwsBRON, het kerkblad van onze gemeente.

 

Overdenking

Oktober 2011 - ds. A. van de Beld

De liefde van een hoer en van een allochtoon

 

‘Haar zonden zijn haar vergeven…,

want ze heeft vele liefde betoond.’                                       Lucas 7:47

 

‘Een Samaritaan echter… kreeg medelijden….’               Lucas 10:33

 

 

Op de beide startzondagen in Rilland en Krabbendijke heb ik gepreekt over het landelijke PKN-thema voor dit jaar: liefde. In overleg met beide commissies die deze diensten voorbereidden, zijn we tot heel verschillende uitwerkingen van dit thema gekomen. In Rilland kozen we voor het verhaal van de barmhartige Samaritaan, in Krabbendijke voor het verhaal over de zalving van Jezus door een ‘zondares’. Allebei zijn het vrij bekende verhalen. Het nadeel daarvan is dat je dan vrij gauw denkt te weten wat het ongeveer wil zeggen. Het bijzondere, het schokkende, kan er dan wat afgaan. En in beide evangelieverhalen - het ene de beschrijving van een gebeurtenis, het andere een gelijkenis - kun je toch wel spreken van een situatie die schokkend moet zijn geweest voor de mensen die het meemaakten of hoorden.

 

Als in een keurig joods gezelschap onverwacht een publieke vrouw komt binnenwandelen tijdens de maaltijd, wordt het wel even stil. En als ze dan ook nog op een emotionele manier een van de gasten tegemoet treedt en zalft, en daarna door die gast wordt geprezen, dan zullen de nodige wenkbrauwen zijn gefronst en zal de ergernis voelbaar zijn geweest. Toch wordt de liefde van deze vrouw met een slechte naam aan de andere gasten  ten voorbeeld gesteld.

En als Jezus in een andere situatie wordt uitgedaagd om uit te leggen wie wel en niet tot de ‘naaste’ behoort die je volgens de wet van Mozes moet liefhebben, dan vertelt Hij een verhaal. In deze gelijkenis blijkt een verachte Samaritaan wel het hart op de juiste plaats te hebben, terwijl een priester en Leviet het laten afweten. In het gesprek naar aanleiding van dit verhaal stelt Jezus aan zijn gesprekspartner de vraag: “Wie van deze drie is de naaste geworden van het slachtoffer?” Dat is een omkering van de blikrichting. Niet: ‘wie is mijn naaste?’ maar: ‘van wie moet/kan ik een naaste worden?’ De liefde van een allochtoon wordt ten voorbeeld gesteld.

 

Het is te hopen dat ook wij door zulke verhalen leren om anders te kijken naar mensen en situaties. Om liefde te herkennen bij mensen van wie we het niet verwachten of die niet tot onze eigen ‘soort’ behoren. Het evangelie roept ons niet alleen op om onze naaste lief te hebben als onszelf, maar ook om liefde te leren herkennen op plaatsen en bij  mensen bij wie we het niet zouden verwachten. Als we daar oog voor krijgen, kan ons dat beschamen of verrassen, maar het kan ons ook aansporen om meer vanuit die liefde te leven.

 

Ds. Arend van de Beld


 

Archief