Overdenkingen

Hier verschijnt iedere maand de overdenking uit NieuwsBRON, het kerkblad van onze gemeente.

 

Overdenking

September 2019 - Arie Constandse

Heb je het geluk van ouder ook grootouder te worden, dan kun je je verbazen. Verwonderd zijn, dingen te zien bij je kleinkinderen die je van de eigen kinders nìèt zag.

Keek je toen vooral, soms met, maar ook over de kinderen heen, naar hun en jouw toekomst?

Toekomst! Hoe zal het worden? Nu, nu weet je hoe het is geworden, zie je hoe het is gedaan en gegaan. De Deense theoloog en filosoof  Sören Kierkegaard vatte de vrees en lessen voor de onzekere toekomst samen in ‘Het leven wordt achterwaarts begrepen maar moet voorwaarts worden geleefd.’ - Hoe moeten we toekomst in? -

Kunnen we levenslessen in een veranderende samenleving wel doorgeven?

 

In het blad “In de waagschaal” stond een meditatie over goede raad voor de toekomst van ds. Machteld de Mik uit de Betuwe. Zij putte uit Spreuken 4.

Zevenentwintig verzen lang goede raad uit het hart van een pa aan zijn zonen EN dochters.

 

Zonen, luister naar de lessen van je vader …… (Spreuken 4 vs1)

ik was ook een zoon, mijn moeders lieveling (Spreuken 4 vs3)

 

Hier horen we een vader spreken tot zijn zonen. Hoewel er met geen woord wordt gerept over dochters, hoeven dochters zich niet buitengesloten te voelen. Je voelt, dit gaat ook over mij. Deze vader geeft door aan zijn kinderen wat hij op zijn beurt geleerd heeft van zijn vader en moeder. Zijn onderwijzing omvat drie generaties.

 

Zo maar horen we iemand uit een heel andere tijd en cultuur zeggen wat het betekent om vader, moeder te zijn: grond en oorsprong zijn voor je kinderen. Als ouder wil je ten diepste alleen maar de grond, de bodem zijn voor je kinderen, waarop ze kunnen staan.


Dat is nederig en bescheiden. En tegelijk is het je vurigste wens dat je in je zoon, dochter het beste van jezelf terug mag zien, dat in hen zult doorleven. Door de woorden van deze vader worden we eraan herinnerd, ook wanneer die oudere generatie er niet meer is, kan je nog steeds op hen terugvallen. Hoe dikwijls gebeurt het niet dat je de stem van je moeder of vader in je oor hoort.

 

Wat verder opvalt is dat de vader in zijn adviezen niet echt concreet wordt. Zijn wijze raad is meer algemeen van aard. En niet zoals die vader in het liedje ‘Pa’ van de popgroep Doe Maar. ‘Knoop je jas dicht, doe een das om, recht je schouders, stel je netjes voor, eet zoals het hoort en zeg u.’

 

Neem mijn woorden aan, luister mijn kind, houd ze voor ogen, bewaar ze in het diepste van je hart, daar is het deze vader om te doen. Van alles waarover je waakt, waak vooral over je hart. Het hart is immers de bewaarplaats van wijze woorden. Het is de bron van leven. In het hart vallen de beslissingen. Hier komen verstand en gevoel samen. Hoe je mens bent, hoe je spreekt, hoe je luistert en handelt. Het gaat over recht door zee zijn. Over de ogen die je niet hoeft neer te slaan voor de ander. Het gaat om openheid, ontvankelijkheid en gevoeligheid ontwikkelen voor goed en kwaad. Wat kostbaar is. Wat heilig is. Van alles waarover je waakt, waak vooral over je hart, het is de bron van je leven. (vs23)

 

Arie Constandse


 

Archief